Skip to main content

‹‹‹ prev (350)

(352) next ›››

(351)
BRA 341
paration : armachd, uidheam-cogaidh. 5. the
armour for the arm : sgiath, làmh-dhìon. 6. ten-
sion, tightness : teannachadh, daingneachadh. 7.
a pair : paidhir, dithis, cupull. 8. generally used
in conversation as a sportman's word : paidhir, dith-
is, cupull. 9. applied to men in contempt : cupull,
paidhir, dithis.
Bracelet, s. 1. An ornament for the arms : làmh-
fhail, usgar-làimhe. 2. a piece of defensive ar-
mour for the arm : sgiath.
Bracer, s. 1. A cincture, a bandage : teannadan,
crios, bann-teannachaidh. 2. a medicine of con-
stringent power : ioc-shlaint neartachaidh, cung-
aidh dhaingneachaidh. 3. armour for the arm :
sgiath.
Brach, «. Galla-thòlair, saidh.
Brachial, adj. Gàirdeanach, a bhuineas do 'n
• ghàirdean.
Brack, «. Bealach, beam, briseadh.
Bracken, s. llaineach.
Bracket, s. Ealchainn.
Bracklsii, s. Saillte, air bhlas an t-sàile.
Brackishness, s. Saillteachd, neo-ùraireachd.
Bracky, adj. See Brackish.
Brad, Toiseach focail, a' ciallachadh leathann.
Brag, v. n. Dean uaill, bi ràiteachail, dean bosd,
dean spagluinn, dùlanaich.
Brag, «. 1. Boast, proud expression: uaill, ràit-
eachas, bosd, spagluinn. 2. the thing boasted :
uaill, glòir, aobhar-uaill.
Brag, adj. Uaibhreach, mòr-chuiseach, stràiceil,
bòsdail, ràiteachail.
Braggadocio,*. Fear spagluinneach, gaothaire, fear
mòr-uaill.
Braggardise, s. Bragaireachd, uaill, bosd, faoin-
ghlòir, spagluinn.
Braggardism, s. Spagluinneachd, uailleachd, bosd.
Braggard, s. See Braggadocio.
Braggart, adj. Bòsdail, stràiccil, ràiteachail, spag-
luinneach.
Bragger, s. See Braggadocio.
Bragless, adj. Gun uaill, neo-uaibhreach, neo-strai-
ceil.
Bragly, adv. Gu breagha, gu fo thaitneach.
Braid, v. a. 1. Weave together: figh, dualaich,
cuir an cleachdaibh dualach. 2. upbraid, reproach.
See Upbraid.
Braid, s. 1. A texture, a complication of some-
thing woven together : dual,ni figlite 'n a dhualaibh.
2. a start : clisgeadh.
Braid, adj. Meallta, carach, cuilbhcartach.
Brails, s. Cùird thogail sheòl luinge.
Brain, s. 1. That collection of vessels and organs
in the head from which sense and motion arise :
eanchainn, eanchaille. 2. that part in which the
understanding is placed : eanchainn, ceann, tuigse.
3. the affections : eanchainn. 4. fancy, imagina-
tion : inntinn, barail, smuain, mac-meanmna.
Brain, v. a. Cuir an eanchainn a, marbh, spad.
Brainish, adj. Bras, air boile, mi-chiallach.
Brainless, adj. Baogh, faoin, neo-shuidhichte, neo-
thuigseach, neo-thiirail, gun eanchainn.
BRA
Brain-pan, «. Claigeann, claigionn, slige na h-ean-
chainn.
Brainsick, adj. Tuaineulach, amaideach, baogh,
neo-shuidhichte, neo-thùrail.
Brainsickness, s. Amaideachd, gòraich, eutromas-
cinn, mearaichinn.
Brake, pre^ of Break, which see.
Brake, «. 1. A thicket of brambles or thorns:
droighionnach, dris, sgitheach. 2. it is said ori-
ginally to mean fern : raineach. 3. an instrument
for dressing hemp or flax : slachdan-lin, siomaid.
4. the handle of a ship's pump : làmh pìob-thaosg-
aidh. 5. a baker's kneading trough : amar-fuin-
idh. 6. a sharp bit or snaffle for horses : cabstair,
no, greimiche gobha. 7. that which moves a
military engine to any particular point : uidheam
giùlain ghunnachan mora.
Braky, adj. Driseach, garbh, deilgneach, Ian droigh-
nich.
Bramble, s. 1. The blackberry bush, the rasp-
berry bush or hindberry : dris, preas smeur, preas
nan sùbhag, feàrr-dhris. 2. (in popular language)
any rough prickly shrub : dris, preas driseach.
Brambled, o(^'. Driseach, sgitheach, Ian droighnich.
Brambling, «. See Chaffinch.
Bran, s. Càth, còrlach, garbhan.
Bran-new, adj. Ùr-nodha.
Brancard, s. Cra-leaba-thogalach.
Branch, s. I. The shoot of a tree from one of the
main boughs : meangan, meanglan, nieur, geug,
fiùran. 2. any member, or part of the whole :
meur, earrann, cuid. 3, any part that shoots out
from the rest : meur. 4. a small river running in-
to, or proceeding from a larger : meur, earrann.
5. any part of a family descending in a collateral
line : meur, glùn. 6. the offspring, the descen-
dant : sliochd, gineal, iarmad. 7. the antlers, or
shoots of a stag's horn : cabar feidh, meur-cabair.
8. the branches of a bridle that bear the bit : cinn-
chabstair sreine.
Branch, v. a. et n. 1. Divide as into branches :
roinn 'n a mheuraibh, craobh-sgaoil, sgaoil 'h a earr-
annaibh. 2. adorn with needle-work : cuir greis air,
tarruing 'n a mheuraibh le snàthad. 3. spread in
branches : sgaoil a mach, meur-sgaoil. 4. spread
in separate and distinct parts and subdivisions :
min-sgaoil. 5. speak diffusely, or with the distinc-
tion of the parts of a discourse : bi bith-bhriath-
rach, labhair air gach ceann do chiiis seanchais. 6.
have horns shooting out into branches : bi cabrach,
bi cròcach.
Brancher, s. 1. One that shoots out into branches :
fear-cur a mach mheur. 2. (in falconry) a young
hawk : seabhag òg, speireag og.
Branchery, s. Cuislean mheas.
Branch iness, s. Meanglanachd.
Branchless, adj. 1. Without shoots, or boughs :
lorn, niisgte, maol, gun mheangan, gun mheur. 2.
without any valuable product, naked : gun toradh,
lom, ruisgte, maol.
Branchy, adj. Meanganach, meanglanach, geu^jach,
dosach, cròcach, cabrach.

Images and transcriptions on this page, including medium image downloads, may be used under the Creative Commons Attribution 4.0 International Licence unless otherwise stated. Creative Commons Attribution 4.0 International Licence