Blair Collection > Dàin spioradail

H2
AN T-AIT BIIAIO EOIN.
^ i nighinn Shion 's fearr dheth, si fhuair am fabhor
mor,
A bhi tighinn a mias o'n fhasach, a's fear a graidh
na coir,
Cha'n iarrains tuille fabhoir na grais an tir na'm beo,
Ach hiidh air uchd an t-Slanaighear, an t-ait ann
'san robh Eoin.
Bhitlieadh am broilleach blath sin g'am arach 's
bhithinn beo,
Le neart n'an briatlirean grasmhor rin iarraidh b'fhearr
nan t-or.
Bbitheadh m'anam air a shasach le pairt do'n aran bheo,
'Nuair gheibbinn bhi fo sgail-san an t-ait ann san robh
Eoin.
Cha b'eagal learn an tra sin gacb namliad th'air mo
thoir,
'S gu 'm be do gbairdean grasmlior mo ncart 's mo
shlaint', 's mo threoir.
Cha sgaradh beath' no bas mi gu brath o ghaol co mor,
Bha cordan graidh co laidir, san ait ann san robh Eoin.
Cha chuimhnichinn an trath sin air sarach gleann nan
deoir,
\'s trioblaideanna fasaich cha bbitheadh an drasd cobeo,
ie 'n gaol nach j^nbhadh aicheadh, a bbitheadh an
drasd' g'am leon,
K\r son nach robh mi airidh air an ait a bha aig Eoin.
'Nuair thaisicheadh mo nadur le nair a's roinn do bhron,
Airson gu 'n robh mi granail an aird o laithean m'oig',
'S ann bbitheadh a lamh gu grasmhor a tiormach 'n
aird nan deoir.
'S aig radh 's leor mo ghras dhuit 's gu 'n d'fhuair
thu an t-ait bh'aig Eoin.