Skip to main content

‹‹‹ prev (189)

(191) next ›››

(190)
162
SAR-OBAIR NAM BARD GAELACH.
Thainig Ciann-Dòmhnuill na'n deigli,
Mur chonaibh confach gun bhia<lli,
Na'in beathraichean guineach, geur,
An guailean a cheile gu gniomh.
B'àluinn, dealbhach, am breidsròil
Air a cheangal ri crann caol,
An robli caisteal, bradan, a"s long,
Lamh dhearg, iolair a's ciaobh.
Bha fraoch os ceann sin gu h-ard'
Ceangailt' am barr a chrainn chaoil,
Bha sin ami, a's leogliann dt-arg,
'S cha b'àitc teannuinu a chiaos.
ThàiiTneadh na sloigh air sliabh File,
An coinneamh ri catli a chur,
Fhuair iad brosnacliadh iior mliear,
Thug eirigh le buirbe na'm fuil : —
" A Chlannaibli nallidh mosgailibl).
Is somalta, cian 'ur cadal,
Teannaibh ri dioladli Chuilodair,
Dii-at na fiachan so fada.
Toisichibh gu h-ardanach,
Gu bras, rioghail, moralach,
Gu raear, leumnach, dearg-chneadliach,
Gu luatli-lamhach, treuu-bhuilleacli.
Gu aigneach, innsginneacb,
Gu an-athach, nàmhadach,
Gu mion-chuimhneach, dioghaltach,
Gu gruamach, iiata, an-tri)caireacli.
Gun tearmuun, gun nihathanas,
Gun ath-thruas, gun bhuigeachas.
Gun innidh, gun eagal.
Gun umhail, gun fhaicill.
Gun fhiamh, gun an-mhisneich,
Gun cbùram, gun ghealtachd,
Gun taise, gun ihaiteachas.
Gun saidealtachd, gun uamhann.
Gun eiseamail, gun ùinblacbd.
Gun athadh do niiinhaid
Ach a gabbail romhaibh thoirt iubbair
A' cosuadh na cath-laraich."
Chunnaic mi air leath o chiicb
Tri leogbainii a b'fharsuiniie craois
Thug iad tri sgairtean cho ard'
'S gu'n sgain creagan aig mead an glaodh.
Bha leoghann diu sin air chreig gbuirni,
Dha'm b'ainni lain Muideartach òg,
O'n Chaisteal tliiream, 's o Bliùrgb,
Deshliochd nan Collaidli bu bhorb colij.
Thog sean leoghann luath a cheann,
'S a chas rioghail an Duntuilm,
Dh'a'm bu sheaii eireachdas riamh,
Buaidh nan sliabh an càs a chrùinn,
Thainig an treas leoghann did
0"n choiir, 's o gharaidh nam bare,
A's dh'ordaich iad pairt dhe'n cuid sliuiigh
Dhol a thiolaiceadh nam marbh.
Labhairt. — San an sin a thagh iad oifigich
an-diadhaidh, an-trocaireach, an-aobhach, an-
athach, an-iochdmhor. Agus thagh iad cuid-
eachd de bhorb, bhrothach, bhodach, dha'm
b'airm chosanta spaidean, agus sluasaidean, gu
tiolacadh nam marbh, agus gu glanadh na
h-;'iraich. Aonghas amharra a Eigneag — Calum
crosda a, Gruluinn — Eoghann largalta a Cràsa-
bhaig — Dughall Ballaeh a Gallabaidh — Niali
Eangharra a Raimisgearaidh — agus Domhiiull
Durrgba a Gearas.
Chunna' ml Gleaiin soileir nam.
An robh eireachdas thar gach glinti.
B'airde cheileirich', clieolmhoir' t'liaim,
Glaodhaich nan cuach os a chinn.
Theid fargradh feadh Bhreatuinn gu Icir ;
Eirigh gu feachd fir gu leoir,
Chi sibh na Gà'èil a' triall
Le rioghalachd mar bu cùir.
yjote.—The poet was a stanch Jacobite. In Ihis Orie
he describes what he and many others in his day most
earnestly desired, and to which they eagerly looked, not.
withstanding what they suffered at, and after the baitle of
CuUoden. The bard gives full scope to his imagination ;
poetically describing scenes which his active fancy draws
before him. It was not safe, in his time, to express the
real sentiments entertained on a suliject so near and dear
to the heart, and so full of danger to all concerned. He
therefore makes use of the style and metaphors adopted,
that the poem might be intelligible to those alone who
contemplated the dark events of futurity.

Images and transcriptions on this page, including medium image downloads, may be used under the Creative Commons Attribution 4.0 International Licence unless otherwise stated. Creative Commons Attribution 4.0 International Licence