Blair Collection > Sar-obair nam bard gaelach, or, The beauties of Gaelic poetry, and lives of the Highland bards > Volume 1

150
SAR-OBAIIi NAM BARD GAELACH.
A thaisicheadh cruudal,
'S a luathaicheadh teoltachd,
Gu beachdail don-dùchais
Mu u t-sòrn am bi ghràisg.
Bidh gaoth a' mh:iil' ghrodaidh
Cur gàir aims iia dosaibh,
1 daonnaii 'iia tiotaii
Hi propadh " oii-rd."
Bi'dh seannsair caol, crochtach .
Fo chaonnaig aig ochdnar,
Sruth staoiiaig 'ga stopadh,
Cur droch cheol ria thàmh.
Fuaim mar chlag fhuadach each,
Duan chur as frithe :
Cha 'n abair mi tuille
Gu di-moladh pioban,
Ach leigeidh mi' chluinntinn
Gu'n phill mi Mac-Pbàil,
A ' C H O 31 PI - S T R r,
GuR h-e dhijisg mo sheanchas domh
Cùis mu'm beil mi d.-annalach,
Gach Tui-cach 's gach Gearmailteach,
Gach Fiaiigach 'an run maibhaidh dhuinn
Muir no tir cha teaimuiin duinn.
Tha mo dhùil 's gur firiniieach,
Gach muiseag tha mi cluinntiim detb,
Nach dean iad unnsa dhireadh oirn,
S iiach buinig iad iia h-Innseaii oini,
Gu 'u sguir iad far 'n do dh-inntrig iad.
On chaidh na h-airm 'an tasgaidh oini,
Ge trie a' ghairm gu faigh sirin iad,
Nach foghnadh ciaidhean maide dhuinn
Gu seasamh a' chrùin shasunnaich,
iViar thug an diùc a dh'ihasan duinn ?
Ge morghalach righ Phruisia
'S na righrean mòr tha n triablaid ris,
'S CO neùtiach Jeams' am Friscalacii,
'S am Bàideanach le measracliadh,
Bhi deanamh reit 's nach bris iad i.
Bha raise uair 's gu'm faca mi
Nach creidinn bhuaithe iacai deth,
Nach bilhinn suas 'nuair thachradh e,
A liughad gruag a's bagaisde,
Bha fuasgladh auns au t-sabaid ud.
'Nuair dh-iniitrigeadh an ascaoineis,
Is iird a chluiniite 'm Pabaidh iad ;
Fhreagair colli a's clachan daibh;
Cha bhiodh bean 'an àite faicinn daibh,
lad fein 's mactalla bas-bhualadh.
'Nuair bhiodh iad sgi 's na tagraichean,
'Se crlochnacha ' bhiodh aca-san,
A'g iarraidh iasad bhatachan,
Gach tuairisgeul ri chlaistinn ann,
Nach cualas riamh o bhaisdeadh sinii.
Gur mairg a bhiodh 'san ùbaraid
'Nuair ghabhadh iad gu tuirneilt-is.
Bhiodh fàsgadh air na sùilean ann ;
Bu lionmhor duirn a's gliiinean ann ;
A's breaban cha bhiodh cùmhn' orra,
Bhiodh rocladh air na daigeannan ;
Bhiodh sgornanan 'gan tachdadh ann ;
Bhiodh meoirean air an cagnadh ann ;
Bhiodh cluasan air an sracadh ann ;
Bhiodh spuaicean air an cnapadli ann.
'Nuair thuiteadh iad gu mi-chentaidh.
Bhiodii rùsgadh leis na h-inean ann ;
Bliiodh piijcadh leis na bldeagan ;
Bhiodh riabadh air na cireanan ;
Bhiodh cus de'n uile mi-loinn ann.
Mu'm biodh a' chomh-stri dealaichte,
Bhiodh dòrnagan 'g an sadadh arm ;
Bhiodh sgr^badh air na malaidh aim ;
Bhiodh beoil a's sileadh fal' asda ;
'S nis leòr aig fear dha aithris ann.
^Nuair theirgeadh giubhas Lochlainneaeh
'S a' choiir an dels a stopadh oirn,
Bu mhath na h-airm na bodchrannan ;
Bu sgiobailt iad an am bogsaigeadh ;
Cha bhriseadh e na cogaisean.
'S ann do "n tir bu shamhach so ;
Bu shòlas iiintinn bàilli e ;
Bu lionmhor fear gu'n àiteach' ann,
Dol gu fianais s (iamh a bhàthaidh air,
Caoidli mu mhnai 's mu phèistean ann.
Bha Uidiiist air a narachadh.
Bha iutbarn air a fàsach;idh.
Le guidheachan na càniid ud
Bha solas air an àbhairscar.
Bu neònach leis nach tàinig iad.
Cluinnidh Mac-Cuinn an toiseach e,
Cluiniiidh a ris an Dotor e,
Mar chriochnaichear na portaibh ud.
Cha tairg e Ian a' chopain domh,
Gu 'm bàraig e da bhotul rium.